przeziębieniowe serca korzenne

Dogorywam w domostwie mierząc się z gorączką, a tu mój Gregor Wspaniały znienacka przynosi mi serca korzenne! A trzeba wiedzieć, że to nie bez kozery. Moja szalona miłość do nich przypadła na początek studiów, a była to miłość obezwładniająca i przysłaniająca świat. Przez parę dobrych miesięcy żyłam nimi i to nie jest przesada. Trzy razy dziennie musiałam spożyć odpowiednią ich dawkę w ilości 3 x 10 dkg i mogłam funkcjonować. Nie musiałam natomiast jeść niczego innego. No oprócz toruńskich katarzynek bez polewy;)

Z czasem miłość nieco osłabła. Na szczęście, bo nie wiem ile bym tak pociągnęła;) Parę lat ich nie jadłam, ale wczoraj oczy mi rozbłysły i już po pierwszym kęsie wiedziałam, że stara miłość nie rdzewieje. Jednak!